Er popten woorden in mijn hoofd op: gedachteloos eten. En daarmee dacht ik aan zomaar wat in je mond stoppen, terwijl je geen honger hebt.
Als ik heel even iets verder kijk, zie ik dat het niet klopt. Als ik zomaar iets in mijn mond stop, terwijl ik geen honger heb, is dat niet gedachteloos. Het is juist vanuit een gedachte. Als ik helemaal zonder gedachten ben en ik heb geen honger, stop ik niets in mijn mond. Als ik dat wél doe, is er een gedachte: “Dat is lekker, dat wil ik”. Of “Dat neem ik, dan voel ik me beter”. Of “Ik verveel me, laat ik iets eten”.
Met gedachteloos eten bedoel ik dus blijkbaar dat ik niet de goede gedachten heb. Maar goede gedachten bestaan helemaal niet. Alleen gedachten die ik geloof of gedachten die ik niet geloof. Als ik iets eet, zonder honger te hebben, zonder dat het mijn lichaam voedt, dan geloof ik blijkbaar gedachten die het nodig maken om te eten.
(foto: Peter Geritz)
