In het voorjaar krijgen de fruitbomen weer bloesems. Als je zo’n hele boom ziet, lijkt elk bloemetje op elkaar en op de bloesems van vorig jaar. Toch weten wij dat elk bloemetje een apart ding is, in de boom op dit moment en ook over de jaren heen.
Met gedachten is het net zo. Elke gedachte is altijd nieuw, in dit moment. Zelfs al heb je de gedachte honderden, duizenden keren gehad.
Voor mij was dit een heel bevrijdend inzicht. Ik heb lang gedacht dat bepaalde gevoelens ergens in mijn lichaam opgeslagen zijn. Pijn over het idee dat ik niet goed genoeg ben bijvoorbeeld. Dat is best een eng idee. Het betekent dat je er misschien nooit vanaf komt. Of er anders hard aan moet werken om het te verwerken en los te laten.
Maar als ik weet dat de gedachte dat ik niet goed genoeg ben, op dit moment in mij opkomt en op dit moment pijn doet, dan is dat veel minder zwaar. Dan is het een gedachte die ook weer over kan drijven.
Als ik weet dat ik op een dag misschien wel net zoveel gedachten heb als er bloesems zitten aan een volwassen fruitboom in het voorjaar, dan hoef ik het een stuk minder serieus te nemen. Zeker als ik weet dat er morgen weer nieuwe gedachten zijn.
Want dat is dan wel een prettig verschil: op nieuwe bloesems moeten we weer een heel jaar wachten, als de boom is uitgebloeid. Nieuwe gedachten verschijnen elk moment.
